-
Loopkever onder de microscoop (Rechten: RTV Drenthe)
Een van de oudste bossen van Drenthe én van Nederland ligt nabij Mantinge in Midden-Drenthe. Het is de plek van het langstlopende loopkeveronderzoek van ons land.
Loopkevers zijn een omvangrijke familie binnen de orde van de kevers. Er zijn ongeveer veertigduizend soorten waarvan er bijna vierhonderd in Nederland en België voorkomen. De dieren hebben lange poten, krachtige kaken en een ovaalvormig rugschild.
Toename
"Dit is een loopkeversoort, de kleine poppenrover, die de laatste jaren erg in opkomst is geweest", vertelt loopkeverspecialist Rikjan Vermeulen. "Deze hebben we ook in het Mantingerbos gevangen. Daar eet hij de rupsen en poppen van allerlei soorten vlinders. Ik vermoed dat de enorme opkomst de laatste jaren van dat beest wel eens verband zou kunnen houden met de opkomst van de eikenprocessierups."
Camouflage
In de werkruimte bij zijn huis in Loon heeft de loopkeverdeskundige de afgelopen jaren duizenden kevers gedetermineerd. Zo ook de loopkevers uit het Mantingerbos. "Het zijn allemaal kleine zwarte beestjes. Je hebt nacht- en dagactieve kevers. Die laatsten hebben vaak een kleurtje om te camoufleren. Afhankelijk van waar ze zitten, zijn ze vaak wat groenig. Dan vallen ze minder op in het gras. Of ze zijn paarsig, dan vallen ze minder op in de hei."
Onderzoek
Van 1959 tot 1967 zijn er loopkevers gevangen in het Mantingerbos en in 2019 herhaalde Vermeulen dat onderzoek. Uit een vergelijking van deze gegevens blijkt dat er heel wat gebeurd is in het bos. "In eerste instantie viel ons op dat vochtminnende soorten, met name bepaalde bossoorten die erg veel van vochtige omgevingen houden, verdwenen zijn. Dat blijkt parallel te lopen met wat je bij de planten zag, vochtminnende planten waren ook deels verdwenen", aldus de deskundige.
Bezorgd
De eigenaar van het gebied maakt zich zorgen omdat de kevers een indicatie zijn voor de conditie van een gebied. "Het is prachtig dat hier al vanaf 1959 onderzoek gedaan wordt", vindt Jos Bisschops, regiomanager bij Natuurmonumenten. "Maar de trend die eruit blijkt is dat het aantal kevers weliswaar niet veranderd is, maar de samenstelling van de soorten wel. Je ziet dat er sprake is van negatieve milieueffecten op met name de kritische soorten die van dit gebied afhankelijk zijn."
Aanpak
Volgens Bisschops moeten er twee dingen gebeuren. "Als je goed kijkt naar dit gebied, waaronder het Mantingerbos, zie je dat het als het ware in een soort kom ligt en dan weer op een heuveltje. Het is enorm verdroogd dus er moet wat gedaan worden aan de waterhuishouding, aan herstel van het systeem. Het tweede punt is de oppervlakte. Ik denk dat we dit gebied moeten vergroten. Als het systeem op orde is, kunnen de kritische soorten verder uitbreiden. Zij hebben een beperkte actieradius, dus systeemherstel is het allerbelangrijkste."