Je hebt ze vast al gezien: zoemende hommels in de tuin. De grote 'wollige' koninginnen van de vliegende insecten zijn nu op zoek naar een plekje om te nestelen. Bij De Punt vloog er ineens een zeldzame voorbij: de moshommel. Wankja Ferguson zag haar en wist: dit is een wondertje.

Ferguson, die naast landschapsecoloog ook ecologisch tuinontwerpster en hovenier is, was aan het werk op het terrein van Waldlaif bij De Punt. Waldlaif is een organisatie die natuurherstel begeleidt en Ferguson is er onder meer bij betrokken als deskundige op het gebied van dagvlinders en wilde bijen. "Ik kijk heel regelmatig naar wat er vliegt. Maar een moshommel, die zie je in Drenthe zelden tot nooit. Deze soort kwam vroeger veel meer voor, maar is teruggedrongen naar de kust en de delta."

Bovengronds nest

De intensieve landbouw vormt een grote bedreiging voor de moshommel. "De meeste hommels nestelen in bijvoorbeeld muizenholletjes, maar deze soort niet. Ze verzamelt mos en gras en maakt tussen polletjes een nestje. Bovengronds dus. Als er geploegd of gemaaid wordt, gaan er nesten verloren." Bij Waldlaif wordt het terrein begraasd en krijgt deze hommel dus de ruimte. "Ik hoop dat ze blijft en dat we straks de werksters zien", aldus Ferguson.

Roodbruin en geeloranje

De moshommel is te herkennen aan het roodbruine borststuk en het behaarde geeloranje achterlijf. De heidehommel lijkt er erg op en het is moeilijk deze soorten van elkaar te onderscheiden. Ferguson: "De moshommel heeft 'geschoren rugharen', dat heeft de heidehommel niet. En de heidehommel vliegt nu nog niet."