In het Drents-Friese Wold laten Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer sinds een jaar of vijf Sayaguesa-runderen grazen. Ze dienen als natuurlijke maaimachines die het landschap open houden.

Natuurbeheerders gebruiken begrazing door runderen om een gebied te creëren met verschillen in hoge en lage begroeiing. Hierdoor ontstaan overgangen waar vogels, zoals de grauwe klauwier en het paapje, en vlinders van houden. Gijs Bouwmeester beheert de runderen.

Verwildering tegengaan
"Het meeste doen de dieren zelf. Maar het is uiteindelijk wel vee dus je moet ze oormerken en je moet een bepaalde band met ze houden. Je kunt ze niet volledig laten verwilderen," aldus Bouwmeester. 

Spaanse afkomst
De Sayaguesa-runderen zijn een Spaans runderras. Ze komen uit een onverbiddelijk klimaat en zijn gehard. Bouwmeester: "Ze zitten nu aan het einde van hun reserves, net voordat het nieuwe gras komt. Je ziet dat ze het bos intrekken om eikels te zoeken of van bepaalde struiken te eten."

Behoud van struweel
De runderen houden het voormalige landbouwgebied open. "Aan de randen zie je bepaalde structuren ontstaan doordat ze aan de begroeiing knabbelen. Dit wilgenstruikje bijvoorbeeld is door de jaren heen kort gehouden. De Amerikaanse vogelkers krijgt alweer knoppen en de bramen kunnen zich daaraan optrekken. Zo blijft zo'n mooi, dicht struweel behouden."

Grauwe klauwier
En dat is weer belangrijk voor de vogels in het gebied. Het struweel is ondoordringbaar, ook voor de runderen. Daarmee is dit een goede broedhabitat voor de grauwe klauwier. Hij zit beschut en kan zich tegoed doen aan de vogelkers.

Houd afstand
De runderen grazen in een gebied waar ook mensen komen. Ze komen elkaar dus wel eens tegen. Volgens Bouwmeester moet je in dat geval vooral je gezonde verstand gebruiken. "Kom niet te dichtbij en als je een beest in z'n eentje treft, laat dan weten dat je er bent. Dat voorkomt schrikreacties."

In ROEG! zie je zaterdag vanaf 17.10 uur op RTV Drenthe meer over de Sayaguesa-runderen.