Reekalven, jonge hazen en nesten met vogels, verstopt tussen het hoge gras. Elk jaar, als het maaiseizoen aanbreekt op de landerijen, leggen er velen het loodje. Boeren en loonwerkers zien ze tijdens de werkzaamheden niet liggen. Opmerkelijk genoeg zijn het de jagers die de boeren helpen om deze jaarlijkse slachtpartij te voorkomen.

Het is half zes in de ochtend. Bjorn van der Veen van de Drentse jagersvereniging is al in alle vroegte opgestaan om naar een perceel te rijden tussen Borger en Schoonloo. Niet om wild te schieten, maar om juist te voorkomen dat er jonge dieren sterven. Hij stuurt een drone met warmtecamera de lucht in om het wild op het stuk land te ontdekken.

"Gisteren kregen we een telefoontje van de boer die hier wil maaien. We hebben de percelen in kaart gebracht, 's avonds de gps-bestanden geüpload en vanochtend ben ik in een hoekje van het land gaan staan", vertelt Van der Veen. "De apparatuur is zo geavanceerd, dat de drone zelf het hele perceel afvliegt. Als hij een warmtebron ziet, blijft hij vervolgens hangen. Al die plekken geeft hij aan met een soort van speldje op een kaart."

Ochtendklus

De Drentse jagers doen dit werk vrijwillig. Een klus die voor korte nachten zorgt, want het werk moet in de vroege ochtend gebeuren. "Als het overdag 25 graden is, is het contrast tussen de buitentemperatuur en de temperatuur van het levende dier veel kleiner. Die heeft een temperatuur van tussen de dertig en 35 graden. Hoe vroeger je daarom begint en als de nacht koud is geweest, hoe beter de bolletjes in het land oplichten. Op deze manier kunnen we heel nauwkeurig aangeven waar een legsel, reekalf of jonge haas ligt. Bovendien moeten de jagers die dit doen ook 's ochtends gewoon weer naar hun werk."

Met de kaart die dit oplevert, kan de landbouwer of boswachter het veld in. Voordat er gemaaid gaat worden, kan het wild worden verplaatst.

Succesvolle ochtend

"Vanochtend hebben we drie reekalfjes en verschillende eenden- en ganzennesten ontdekt", blikt Van der Veen terug. "Met een flinke pluk gras hebben we de jonge reetjes opgepakt en ze op een veilige plek buiten het perceel neergelegd. Op deze manier komt er geen geur van mensen aan de dieren. De loonwerker kan nu gaan maaien en de moeder haalt later het reekalf weer op."

Maar niet alle boeren maken al gebruik van deze techniek, weet de jager. "Helaas nog niet. Boeren hebben het altijd druk, een loonwerker wil hectares maken en het is maar een aantal dagen geschikt weer om te maaien. Daarom vragen wij boeren in de wintermaanden of ze willen meewerken. Of ze ons een of twee dagen voor het maaien, of later in het seizoen bij de maisoogst, willen waarschuwen. Met onze technologie kunnen we eenvoudig grote oppervlaktes afvliegen, kunnen we in een uurtje alle percelen doen. Dat is heel mooi en dankbaar werk."

Speurt een landbouwer wel zelf zijn akkers af, dan is het volgens Van der Veen nog altijd goed om de ouderwetse methode van stokken met daaraan vuilniszakken te plaatsen bij het wild. "Dat ritselt, maakt lawaai. Dan komt de reegeit 's nachts om het kalf op te halen van het perceel." En wat als je niet precies weet waar het wild zit? "Begin dan met maaien in het midden van het perceel en werk naar de randen toe. Op deze manier drijf je automatische het wild naar buiten."