-
Wout Veldstra is een van de vrijwilligers die meewerken aan het voedselbos (Rechten: RTV Drenthe)
Op een oude boomkwekerij aan de Drentsche Aa is een groep vrijwilligers hard aan het werk om drie hectare grond om te toveren tot een voedselbos. Enkele jaren geleden namen de tweelingzussen Marlies en Madeleine Duran het initiatief en kochten de grond aan.
Het doel is drieledig: eten van duurzaam en lokaal verbouwde vruchten, noten en groenten, genieten van de rust en een grote variëteit aan planten en dieren langs de Drentsche Aa, en anderen inspireren en informeren.
Gelaagd
Een voedselbos is een door mensen aangeplant bos met overwegend eetbare soorten zoals fruit, noten, groentes, kruiden en knolgewassen. De planten en bomen worden volgens een vrij vaststaand ontwerp in lagen gepland. "Dat betekent dat we in zeven lagen hele hoge bomen zoals kastanjes en fruitbomen en struiken en kruiden aanplanten", legt Madeleine Duran uit. "We doen dat de komende periode in zeven jaar in verschillende fases."
Uitleggen
"Volgende week beginnen we met de bouw van een educatief centrum. We willen vooral onze ideeën, kennis en inspiratie verspreiden over de regio", aldus Duran. Het centrum wordt een plek om samen te werken, om kennis te delen en om te genieten van de vele smaken die een voedselbos oplevert. Denk aan proeverijen, een voedselbosinspiratiecursus of een cursus wildplukken.
Zelf doen
"Ik vind het heel waardevol wat we hier doen", vertelt vrijwilliger Mariska Wildeman. "Je bouwt het bos na maar dan met als doel om er eten uit te halen. Ik vind dat een heel mooie manier van boeren en ik vind het leuk om dat principe toe te passen in mijn eigen tuin."
"Er zit ook een enorme sociale functie in om samen met de vrijwilligers aan de slag te gaan", vindt vrijwilliger Wout Veldstra. "Dat werkt geweldig. In onze tijd van individualisering is dit ook een soort therapie."
Doktersbezoek
Vrijwilliger Bé Bulthuis kwam in beweging dankzij het voedselbos. "Een aantal jaren geleden had ik een te hoge glucose en wilden ze mij aan de medicijnen hebben. Dus toen zei ik tegen de huisarts: 'Dat moet maar niet want twee medicijnen worden er vier en vier worden er acht en zo zit je de laatste twintig jaar van je leven bij de apotheek.' Ik ben meer gaan werken met mijn lichaam en van het een kwam het ander. Nu geef ik rondleidingen, eerder wist ik amper een peer van een aardbei te onderscheiden."
Bekijk hieronder de video over het voedselbos: