Jakobskruiskruid - JKK voor de kenners - heeft een slechte naam. Paarden gaan er dood aan, het overwoekert alles. Maar is dat wel zo? We maakten een ommetje met Esther Hegt, eigenaar van een meldpunt en site over deze plant.

Het is alweer even geleden dat de bermen geel kleurden van het jakobskruiskruid, maar nog steeds zie je het her en der bloeien. De plant is gehaat bij paardenliefhebbers maar insecten zijn er dol op. Die angst voor jakobskruiskruid, is dat terecht? Esther Hegt beheert de website jakobskruiskruid.com en zij vindt van niet. Tijd voor een ommetje, programmamaker Jan Dijk gaat met haar naar een pad in beekdal De Messchen, aan de noordkant van Assen, waar de plant veelvuldig te zien is.

Zie in deze video het ommetje. De tekst gaat verder onder de video.

Belangrijke nectarplant

Hegt begon een jaar of tien geleden met haar website omdat ze allerlei indianenverhalen hoorde over Jakobskruiskruid. Ze opende een meldpunt voor paarden die slachtoffer zijn geworden van de giftige plant, maar dat heeft ze onlangs gesloten: in al die jaren zijn er maar enkele meldingen binnengekomen. "En er gaan veel meer paarden dood omdat ze bijvoorbeeld te dik zijn", relativeert ze.

Eerst vond Hegt het een rotplant, maar in de loop der tijd heeft ze haar mening aangepast. Jakobskruiskruid is een hele belangrijke nectarplant voor allerlei soorten insecten, weet ze. En het is een plant die goed tegen hitte en droogte kan. De afgelopen tijd was het dan ook één van de weinige planten die nog volop bloeide.

Voorkomen is beter dan bestrijden

Hegt: "Maar jakobskruiskruid is wel degelijk giftig. Je moet het niet in je hooi hebben. En je moet dus weten waar je je hooi vandaan haalt. Dan is er niks aan de hand." Een paard zal ook niet doodgaan als het een enkele keer een plant opeet.

"Hele kleine hoeveelheden zijn niet erg. Dan kan de lever zich wel herstellen," zegt Hegt. Pas bij grote hoeveelheden is het jakobskruiskruid een probleem.

'Kruiskruidmoeheid'

Jakobskruiskruid staat bekend als een lastige plant, die moeilijk te verwijderen is. Volgens Hegt kun je dan ook beter voorkomen dat de plant opduikt in de grasmat. "Jakobskruiskruid heeft licht nodig om te kunnen kiemen. De beste bestrijding is een dichte grasmat. Daar maakt de plant geen kans. En als je hem er toch uithaalt, zorg dan voor een mulchlaag op de grond. Dan kunnen zaden niet kiemen."

Vaak verdwijnt de plant ook weer uit zichzelf: "Je ziet soms dat hij massaal optreedt. Dan is de grond verstoord. Als de grond tot rust komt, krijg je vaak een soort kruiskruidmoeheid, dan verdwijnt hij vanzelf weer. Je moet alleen de grond niet aldoor verstoren. Dan blijven er nieuwe planten komen."

Lees ook:

• Meer ommetjes door de mooiste plekken van Drenthe